Recensie door NBD Biblion:
Deze thriller heeft niet de klassieke opzet van een serial murder. Het lijkt er wel op, want er wordt een reeks vrouwen ontvoerd met de suggestie dat ze vermoord zullen worden. De dader volgt het klassieke patroon door volgens een vooropgesteld plan systematisch zijn daden te plegen. Maar in plaats van vrouwen gebruikt hij poppen. Dit alles doet hij om de hoofdpersoon, hoofdinspecteur Jonathan Vanderbilt, hoofdinspecteur bij de Royal Canadian Mounted Police, uit te dagen op grond van – zoals later blijkt – diens optreden als militair in Bosnië. Jonathan komt er met hulp van profiler Naomi achter welk patroon de dader volgt. Maar hij slaagt er niet in elke volgende criminele actie te voorkomen. Hij vermoedt een mol in zijn team, gezien het feit dat de dader zijn schema zo nodig wijzigt. De ontknoping vindt plaats in een persoonlijke confrontatie van Jonathan met de dader. De auteur is er dan al in geslaagd de spanning behoorlijk op te voeren. Als die na de ontknoping is geluwd, volgt er op de laatste bladzijde een intrigerende cliff-hanger.
Recensent: Wim Kleisen
Recensie door Christelijkeboeken.info:
Jonathan Vanderbilt (we lazen eerder over hem in het boek 'Prooi'), hoofdinspecteur Moordzaken, wordt een moordenaarsverdelger genoemd. Door al het kwaad wat hij gezien heeft, wil hij wraak. Hij is goed in zijn werk. Samen met zijn team en profider Naomi Coleman werkt hij aan een zaak die voor hem erg persoonlijk is. De moordenaar rakelt Jonathans weggestopte verleden op. Er worden vrouwen vermist, allemaal jarig op dezelfde dag als de verjaardag van Jonathans vermoorde vrouw. Ook andere data houden verband met Jonathans persoonlijke leven. Steeds wanneer Jonathan denkt dat hij de moordenaar een stap voor is, is deze hem toch net te slim af. We kunnen trots zijn op deze Nederlandse schrijver! De verhalen zijn in de trant van Steven James en zeker niet minder goed. Ze lezen zelfs prettiger omdat er minder vakjargon wordt gebruikt. Het komt niet helemaal als verrassing wie de dader is, maar het einde verloopt wel zo dat het spannend blijft. Jonathan kampt als oorlogsveteraan met psychische schade. Deze wordt reeël beschreven. De schrijver is zelf ook als militair in Bosnië geweest en weet waar hij over schrijft. Er is in het verhaal ook een stukje ruimte voor een liefdesrelatie. Het voert geen boventoon maar maakt het verhaal wel af. Serpent is geen vervolg op het eerder verschenen boek Prooi, maar er komen wel dezelfde personen in voor. Op dit moment werkt de schrijver aan zijn derde boek: Runencirkel.
Recensent: Marijke van Deelen
Recensie IZB-Ark
Worsteling met het kwaad
Jonathan Vanderbilt krijgt met zijn team te maken met de verdwijning van acht vrouwen. Kan Jonathan zijn eigen pijn vergeten of loslaten? Kan hij het kwaad in zijn eigen hart aan of struikelt hij over zijn eigen problemen?
Serpent van Jacques van de Baan is het tweede boek van deze schrijver. Jonathan is oorlogsveteraan (net zoals de schrijver) en kampt met nogal wat problemen. Hij krijgt de opdracht om de verdwijning van acht vrouwen te onderzoeken maar hoe het onderzoek ook loopt, het is net of het een persoonlijke zaak is. Er komen zoveel details van het privéleven van Jonathan naar voren dat hij denkt dat de dader iemand is uit zijn directe omgeving.
Jonathan is onderzoeksleider bij de politie in het westen van Canada. Met zijn team loopt hij telkens tegen situaties aan waarbij de dader hem net enkele passen voor blijft. De omschrijvingen van de natuur in dit deel van Canada zijn zo mooi dat je haast daar eens een kijkje wilt nemen. De plaatsen die voorkomen in dit verhaal zijn echt.
In het onderzoek loopt Jonathan tegen details op die alleen bekend kunnen zijn bij mensen die hem heel goed kennen of zijn directe collega’s. Hij moet wel iemand in vertrouwen nemen. Naomi Coleman wordt aan het team toegevoegd als profiler. Naomi heeft echter ook haar eigen problemen en neemt uiteindelijk Jonathan in vertrouwen. Vanaf dat moment houden ze er beiden rekening mee dat er binnen de politie een informant werkt voor de dader.
Het kwaad wat Jonathan heeft gezien in de oorlog waarin hij heeft gevochten raakt hem diep. Jonathan is bang dat het kwaad hem ook in zijn greep heeft omdat hij in die oorlog zelf een instrument was van het kwaad. Kan Jonathan zich zelf vergeven? Om tijd te hebben om hierover na te denken heeft Jonathan zich na zijn terugkeer uit de oorlog en de moord op zijn vrouw teruggetrokken in de wildernis. Bijna niemand weet waar Jonathan woont als hij niet aan het werk is.
De woonplaats van Jonathan is het decor van de ontknoping in dit boek. Daar komen alle verhaallijnen bij elkaar. Jonathan ontdekt dat de dader wel heel dicht bij leeft.
Een heel mooi boek. Het verhaal is duidelijk en goed geschreven. Er zit snelheid in het boek omdat de vele gebeurtenissen zich snel achter elkaar afspelen. De natuur in dat deel van Canada is erg mooi en de schrijver heeft kans gezien om die goed in het verhaal te laten opgaan.
Ik heb genoten van dit boek omdat ik zelf in de gelegenheid ben geweest om de natuur in het westen van Canada te bekijken. De beschrijvingen van de plaatsen zijn dan ook zeer waarheidsgetrouw.
Onno Rugenbrink
Recensie van Boekenmening.nl:
Oorlogsveteraan Jonathan heeft psychische schade opgelopen in Bosnië en andere oorlogsgebieden. Hierdoor wordt hij geobsedeerd door een drang naar gerechtigheid en wraak en gaat bij de recherche werken. Tien jaar geleden is Jonathans vrouw Esther vermoord en daar wordt hij pijnlijk aan herinnerd als er een reeks gruwelijkheden plaatsvindt. Lynxen en poppen worden op vreemde plaatsen opgehangen met vrouwennamen erop, waaronder de naam Esther. Ook staat Jonathans naam erbij. Hij krijgt vreemde mails en brieven met als afzender: De Aquarellist. Ook dit herinnert hem aan Esther omdat zij aquarelleerde. Daaruit blijkt dat de dader een op wraak belust persoon is die het op Jonathan heeft gemunt. Deze wordt hierdoor weer met zijn verleden geconfronteerd. Bij psycholoog Harold kan hij zijn problemen kwijt maar hij blijft worstelen met 'het monster uit de afgrond', zoals hij het kwaad in zijn eigen hart noemt. Naomi Coleman assisteert Jonathan in deze zaak. Ze worstelt eveneens met dingen uit haar verleden. Maar ze ontdekken beiden de kracht van vergeving. Een uitermate spannend boek met diepgang. Het valt me op dat Naomi en Jonathan beiden gelovig zijn maar ik vind het merkwaardig dat er niet wordt gebeden als ze in een noodsituatie zitten.
Recensent: Saskia Schouten